Leiden | Leliestraat

Rond januari 2020 kwam ik bij Tom en Mirjam in hun jaren 30 woning aan de Leliestraat in Leiden. Het was aan het begin van de avond en de kindjes lagen net op bed.

Deze twee, Ted en Emmy, een tweeling van 3 jaar oud, hadden geen sporen van de dag achtergelaten. Het speelgoed was opgeborgen in wat manden en de rest zat achter gesloten deuren.

We gingen aan de grote eettafel zitten. Er werd wat over en weer gepraat betreffende het interieur; hoe oud het was, of het van waarde wax waar het vandaan kwam en of het aan vervanging toe mocht zijn.

Terwijl ik naar ze luisterde en aantekeningen maakte nam ik de ruimte aandachtig in mij op.

Al het meubilair bleek afkomstig uit beider eerdere huizen. Dat het bij elkaar niet geheel matchte was tijdens het intrekken geen probleem. Inmiddels is dat zo’n 7 jaar terug. Tom en Mirjam werkten beiden hard en drie jaar geleden kwamen Ted en Emmy het gezin compleet maken. Met een tweeling stond alles de eerste jaren flink op zijn kop.

Nu er twee peuters rondscharrelen, is er meer ritme in het leven en ook meer aandacht voor het interieur.
De wensen van beiden werden op tafel “gelegd”. Mirjam wil graag een warm rustig geheel met ingetogen tinten en veel natuurlijke materialen. Tom ziet dit graag in combinatie met veel praktische elementen.

Zo zijn zij beiden blij met het kleed. Dit is lekker dik en zacht en goed toeven met de kids. Dat het donker van kleur is ook top; er is geen vlek op te zien. Tom ziet ook graag een kast terug waar veel opbergruimte is en de deuren op een kinderslot. Zo is er net wat meer controle op een enorme chaos in korte tijd. En als laatste praktische noot; eettafel en eettafel stoelen moeten vooral goed af te nemen zijn met lapje.

De wensen stonden genoteerd in mijn boekje en in gedachten was ik al bezig met een plan. Toen ik opstond was er nog een klein, maar zeer belangrijk onderdeel wat ik niet kon ontdekken. De persoonlijke touch waar ik altijd op zoek naar ben, was er maar 1 (de staande opwindklok). Er was meer maar dit stond op zolder. Ik mocht het wel even bekijken.

Zo lief, want daarop namen zij mij mee naar de zolder. Dit was als een kleine schatkamer zoals bij mijn oma. Op een bureau stonden prachtige beeldjes, ingelijste foto’s en nog veel meer met een familiair verleden. Ook kwam er een groot zwart wit doek tevoorschijn waaruit Tom zijn voorliefde voor oldtimers duidelijk wordt.
Met een hoofd vol plannen waarin alles nog dwarrelde ging ik naar huis.

In de weken erop werkte ik het plan uit, presenteerde ik het en zo geschiede het

De wanden tegenover elkaar kregen zachte tinten van farrow and ball. Bone aan de wand waar het meeste licht op valt en Savage Ground als warme tegenhanger aan de andere kant op de wand. In de stijl van ton sur ton maar dan met twee verschillende kleuren.

Eigenlijk is dit interieur gebaseerd op zachte contrasten waardoor het rust uitstraalt. De muren zijn daar onderdeel van en in herhaling ook weer hetgeen er tegenaan geplaatst is; een wit stalen driedeurskast van old basics tegen de Bone muur en tegen de Savage Ground, de lichtgrijze corduroy Cream bank van HK Living.
Deze bank is zeer royaal in zijn opstelling. 4 elementen naast elkaar zorgen ervoor dat de ruimte groter oogt. Een pluspunt van deze ruime 4 zits is dat de open haard nu ook weer onderdeel is van deze hoek en niet meer los van de rest staat.

Op het vloerkleed staan de brass achtige coffee tables die over en in elkaar te schuiven zijn.
De verlichting was goed op elkaar af te stemmen. Een wandlamp, een hanglamp, een staande lamp en een tafellamp. Allen zorgen voor een goede variatie.

En tot slot is de eettafel hoek strak, modern en sfeervol maar bovenal praktisch. Pennenstrepen, wasco wilden al graag eerder hun sporen achterlaten, maar dankzij deze sterke tafel en eettafel stoelen van Hay is dat bijna onmogelijk. Een lapje erover en alles weer netjes. Precies wat je wilt met kleine kinderen in je nieuwe “thuis”!